Drie leading ladies al 25 seizoenen nergens beter dan 'Thuis' - INTERVIEW

25 jaar 'Thuis'. Dat is al een hele poos. Hoe kijken jullie daar zelf naar?

Marleen Merckx (Simonne Backx): 'We hebben een feestje gehad voor het 20ste seizoen. En dat is intussen alweer vijf jaar geleden. Die tijd is echt voorbijgevlogen. We zitten nu al aan seizoen 25. Dat is eigenlijk ongelooflijk.'

Annick Segal (Rosa Verbeeck): 'We hebben een nieuwe generiek gedraaid en dat is natuurlijk altijd wel spannend. Je moet daar aan wennen, maar ik vind ’m alvast heel erg leuk.'

Marleen: 'We hebben al veel generieken en nummers meegemaakt, ik ken soms nog oude teksten uit mijn hoofd die ik dan meezing.'

Leah Thys (Marianne Bastiaens): 'Met de Thuisdagen moesten wij daar iedere keer weer op letten, want er was meestal een afsluitmoment op het podium met alle acteurs waarbij we dan het Thuislied zongen. En soms moest ik dan wel eens nadenken om zeker het lied van dat moment te zingen. Maar ik vind de nieuwe generiek ook heel mooi. Heel fris en het geeft ons weer een heel nieuw elan. We hebben ‘m natuurlijk al wel gezien, maar ben toch benieuwd om de generiek aan het begin van de eerste aflevering van het nieuwe seizoen te ontdekken.'

Gaan jullie dan zelf in de zetel zitten om de eerste nieuwe aflevering ook echt op tv te bekijken?

In koor: 'ja ja, absoluut, zeker weten!'

Marleen: 'En op zondag 1 september herhaalt Eén ook de seizoensfinale. Daar probeer ik ook naar te kijken om helemaal mee te zijn.'

Leah: 'Wij zijn natuurlijk alweer eventjes aan het draaien ondertussen. Wij zitten al bijna terug aan de kerstbomen.' (lacht)

Leah en Annick, jullie hebben in het voorbije seizoen elk een heftige verhaallijn gehad.

Annick: 'Ja. Bij Rosa was dat vooral de verhaallijn rond Steven, zijn ALS en de euthanasie. En dat is voor mij persoonlijk ook emotioneel zwaar geweest. Zelden of nooit neem ik mijn werk mee naar huis, maar toen we de euthanasie hebben gefilmd, was ik daar echt niet goed van. Vooral ook omdat Steven echt in mijn schoot is gestorven. Dat is niet in mijn koude kleren gekropen. Hetzelfde gevoel had ik toen we afscheid hebben genomen van Sandrine. Dat vond ik onwaarschijnlijk moeilijk om te filmen. Vooral omdat beide verhaallijnen zo dichtbij kwamen. Ik vond beide gebeurtenissen echt heel indringend.'

De euthanasie van Steven. Dat is natuurlijk ook een onderwerp dat heel gevoelig ligt.

Annick: 'Ja, zeker. Hoe moeilijk het ook was om dat verhaal te spelen, toch vond ik dat een enorm cadeau om te mogen doen. Ik ben nog altijd heel blij dat mensen mij achteraf zegden: 'zo is het'. Want op zo'n moment wil je niet iets doen waarvan mensen die het hebben meegemaakt achteraf denken dat het eigenlijk niet zo in mekaar zit.'

Heb je je specifiek voorbereid, dan?

Annick: 'Uiteraard, daar bereid je je enorm op voor. De schrijvers van 'Thuis' hadden al heel wat voorbereidend werk en research gedaan, maar ik ben ook zelf met een euthanasiearts gaan praten. En heb ook gesprekken gevoerd met mensen die het van dichtbij hebben meegemaakt. Dat is volgens mij ook de kracht van 'Thuis'. We bereiden elke verhaallijn erg goed voor.'

Leah: 'En zeker als je verbeelding binnen de situatie juist aan het werken is. Zo herinner ik mij toen William mij probeerde te verstikken met een kussen dat ik dat heel erg akelig vond om te doen. Er waren momenten waarop ik dacht dat ik niet meer zou kunnen ademen. Omdat je zelf zo opgaat in het verhaal. Dat vond ik heel spannend om te doen.'

Annick: 'Als acteur ben je sowieso erg kwetsbaar en mensen beseffen niet altijd hoe kwetsbaar je je als acteur opstelt. Zeker op zulke momenten.'

Marleen: 'Er is in 'Thuis' een periode geweest waarbij Simonne geheugenverlies had. Ergens vond ik dat heel handig om te spelen. Ik moest amper tekst leren en moest nooit op tijd in de schmink zitten want ik had zo’n muts op mijn hoofd na een hersenoperatie. Dat verhaal bleef trouwens maar duren. Op een gegeven moment ben ik dan naar de scenaristen gestapt om te vragen wanneer het verhaal zou afgesloten worden. En ze waren dat 'vergeten' (lacht).'

Leah: 'En bij mij die keer dat Marianne van de trap geduwd werd. Toen heb ik een jaar lang met een rolstoel en met krukken geacteerd. Daar heb ik toen best mee afgezien, maar ik moet zeggen dat mijn armspieren wel serieus ontwikkeld waren.'

Marleen, hoe ziet jouw toekomst eruit bij 'Thuis'?

'Ik mag natuurlijk niets verklappen. Binnenkort heb ik de bespreking van mijn verhaallijn en dan zien we wel wat Simonne allemaal nog gaat meemaken.'

Want jij bent toch wel een uithangbord van 'Thuis'?

Marleen: 'Zo zie ik dat zelf niet. Ik draai al lang mee in de reeks en mensen komen dan automatisch bij mij uit, maar ik ben niet meer een uithangbord van 'Thuis' dan iemand anders. Misschien is dat gewoon de perceptie omdat mijn tv-man Frank (Pol Goossen) wat terughoudender is en dat ik dan meestal het woord voer. Maar 'uithangbord', dat is te veel eer.'

25 jaar 'Thuis', dat betekent ook heel veel decors en locaties in de loop der jaren.

Annick: 'Ja da's waar. Zo was er onlangs het nieuws dat Ter Smissen voor een stuk verdwijnt. Het huis blijft bestaan, maar daarrond gaan ze appartementen bouwen. Goh, ik heb daar een onwaarschijnlijke tijd gehad. In het verhaal is Ter Smissen trouwens jaren geleden al afgebrand en dat was eigenlijk heel confronterend. Nadien was het decor zo gemaakt dat alles was verkoold. Dat was heel mooi gedaan en dat deed mij echt wel iets. Voor mij is Ter Smissen nu voor een tweede keer weg.'

Marleen: 'Soms vergis ik mij nog. Wij hadden in Ter Smissen Taxi Ter Smissen en nu is dat in de Withoeve Taxi Lev, het was ook eventjes Taxi Leo. En soms, als ik een scène in de dispatch speel, dan zeg ik nog wel eens Taxi Ter Smissen. Dat zit er nog steeds ingebakken. Ter Smissen was een begrip.'

Leah: 'Ik heb dat met decors. Eerst Ter Smissen, dan Zus & Zo en nu De Withoeve. Ik moet soms echt goed nadenken om te weten wat het nu weer is. Ook in het doktershuis, toen nog mijn living, is het interieur al een paar keer veranderd.'

Annick: 'Het appartement waar nu Angèle woont, is bijvoorbeeld mijn oude decor dat anders werd aangekleed. Dat is dan zogezegd in dezelfde blok. Rosa is natuurlijk al een paar keer verhuisd. Ik weet nog, helemaal in het begin het kapperssalon waar ik toen woonde en werkte. Ik kwam thuis en ik zei tegen mijn man: 'Ik heb een huis' (lacht). De voorbije jaren heb ik verschillende decors gehad, het ene al kleiner dan het andere. En nu zit ik dan weer in een gigantische villa.'

Leah: 'Ja wat wij al allemaal hebben meegemaakt. Niet te begrijpen dat wij hier nog zo vrolijk zitten, je gelooft dat niet... (schatert)'.

Om af te sluiten. 25 seizoenen 'Thuis'. Dat verdient een feestje, toch?

Samen: 'Dat weten we nog niet. Dat vraag je best aan onze baas. Maar we verwachten wel dat er iets gaat gebeuren. Dus we wachten in spanning af en kijken er alvast naar uit.'

En wij kijken intussen uit naar het nieuwe seizoen van 'Thuis'. Dat start maandag 2 september om 20.10 uur op Eén.